بررسی کارایی ریزجلبک ها به عنوان نسل سوم سوخت های زیستی در تثبیت CO۲

سوزاندن سوخت های فسیلی یک فعالیت ناپایدار است که منجر به افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و گرمایش جهانی می شود. با توجه به اینکه نرخ تولید آلاینده ها و گازهای گلخانه ای به شدت رو به افزایش است بنابراین به راحتی می توان چنین استنتاج نمود که بستن چرخه کربنی در محیط زیست و کنترل میزان گازهای گلخانه ای به وسیله مواد خام نسل اول سوخت های زیستی به دلیل رقابت با مواد غذایی مورد استفاده انسان غیر ممکن است. لذا باید به دنبال منابع مناسب تری رفت که بازدهی بالاتر و نرخ رشد سریعتری داشته باشند. در میان انرژی های پایدار، ریزجلبک ها جایگزین امیدوارکننده ای برای سوخت های فسیلی هستند و به این دستاورد کمک می کنند. سوخت های زیستی ریزجلبک ها هنوز از دیدگاه اقتصادی در مقیاس بزرگ امکان پذیر نیست. با این حال، کشت ریزجلبک ها در آب دریا پتانسیل زیادی برای افزایش کوچک تا متوسط دارد. جلبکها نسل سوم سوخت های زیستی بوده و دارای خصوصیات مهم زیادی هستند که می توانند برطرف کننده مشکلات نسل اول و دوم سوخت های زیستی باشد و در مقایسه با گیاهان در استفاده از نور خورشید کارایی بالاتر و نیاز به منابع کمتری داشته و آلاینده های خطرناک از جمله دی اکسید کربن را استفاده می کنند. جلبکها رقابت و محدودیتی با منابع غذایی انسانی ندارند و قابل استفاده در زمین های متروکه و بایر و قابل کشت در آبهای شور و فاضلاب می باشند و به منظور کاهش آلودگی هوا می توان از دی اکسید کربن منتشر شده از ساختمان ها و کارخانه ها جهت رشد آنها استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

زیست سوخت ها ، ریز جلبک ها ، دی اکسید کربن ، سوخت های فسیلی