بررسی روش های متداول جهت شناسایی ذخایر ماهیان در محیط های دریایی

در سال های اخیر افزایش تقاضا و فشارهای محیطی مختلف بر ذخایر ماهیان، شناسایی و ارزیابی ذخایر آنها را برای درک ساختار جمعیت شان در مناطق مختلف دریایی و مدیریت کارآمد شیلاتی به یک امر ضروری تبدیل ساخته است. در این مطالعه با استفاده از منابع علمی جمع آوری شده از سایت های علمی معتبر به بررسی روش های مختلف مناسب جهت شناسایی ذخایر ماهیان پرداخته شده است. ارزیابی های علمی اساس مدیریت ذخایر ماهیان را تشکیل می دهند. نشانگرهای فنوتیپی (ویژگی های ریختی اتولیت و بدن)، ژنتیکی (آلوزیم ها، ریزماهوارها و DNA میتوکندری) و برچسب گذاری (زیستی و مصنوعی) مهمترین روش های متداول برای شناسایی و ارزیابی ذخایر ماهیان مورد استفاده می باشند. در تحقیقات جدید استفاده از ترکیبی از روش های شناسایی ذخایر مورد تاکید قرار گرفته است که به عنوان «رویکرد جامع» شناخته می شود. ترکیب نشانگرهای متعدد می تواند قدرت تفکیک در تمایز ذخایر را افزایش دهد و تصویر دقیق تری از ساختار جمعیت در مقیاس های زمانی و مکانی مختلف ارائه دهد. نشانگرهای فنوتیپی و ژنوتیپی مختلف اطلاعات متفاوتی درباره زمان و میزان واگرایی اجزای یک جمعیت ارائه می دهند. یک چالش خاص در این زمینه ترکیب انواع مختلف داده های بدست آمده توسط روش های مختلف و محدودیت های خاص تکنیکی در تفسیر آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شیلاتی ، ذخایر آبزیان ، ساختار جمعیت ، ماهیان دریایی