بررسی نقش تعدیل کنندگی کیفیت زندگی کاری در رابطه بین حمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی در شهرداری مشهد

این پژوهش با هدف بررسی رابطه حمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی با نقش تعدیلگر کیفیت زندگی کاری انجام شدهاست. برای بررسی روابط بین متغیرها برای حمایت سازمانی از مدل آلن و همکاران (۲۰۰۸)؛ برای فرسودگی شغلی از مدل مسلش(۲۰۰۱) و برای کیفیت زندگی کاری از مدل ایلگان و همکاران (۲۰۱۴) استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارشناسان رسمی شهرداری مشهد به تعداد ۵۲۳ نفر بوده است و پرسشنامه ها بین ۲۲۱ نفر نمونه به روش نمونه گیری غیراحتمالی دردسترس توزیع شد. که به منظور اندازه گیری هر یک از این متغیرها و ابعاد آن از سه پرسشنامه استفاده گردید که روایی آن با استفاده ازروایی صوری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آمار توصیفی و در بخشاستنباطهای آماری از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. که نتایج حاصل از آن نشان میدهد؛ بینحمایت سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی رابطه وجود دارد. کیفیت زندگی کاری رابطه حمایت سازمانی ادراک شده وفرسودگی شغلی را تعدیل میکند. بین ویژگی های شغلی، تنش های شغلی و فعالیت های سازمانی با فرسودگی شغلی رابطه وجوددارد. و ابعاد فرصت در کار، دستمزد عادلانه و مزایا، محیط کاری سالم، روابط با همکاران، حمایت سازمانی و توسعه حرفه ای رابطهحمایت سازمانی ادراک شده و فرسودگی شغلی را تعدیل می کنند.

کلیدواژه ها:

حمایت سازمانی ادراک شده ، فرسودگی شغلی ، کیفیت زندگی کاری ، شهرداری مشهد