بررسی نقش میانجی عجین شدن با شغل در رابطه بین قراردادهای روان شناختی با رفتار سازمانی مثبت گرا در شهرداری مشهد

در این پژوهش هدف بررسی رابطه قراردادهای روانشناختی با رفتار سازمانی مثبت گرا با نقش میانجی عجین شدن با شغل میباشد.برای بررسی روابط بین متغیرها برای قراردادهای روانشناختی از مدل رابینسون و روسو (۱۹۹۴)، برای رفتار سازمانی مثبت گرا از مدللوتانز (۲۰۰۷) و برای عجین شدن با شغل از مدل شافلی و بکر (۲۰۰۳) استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنانشاغل در یکی از مناطق شهرداری مشهد به تعداد ۲۰۰ نفر بوده است، پرسشنامه ها بین ۱۳۲ نفر از کارکنان به عنوان نمونه بصورتتصادفی ساده توزیع شد. که بهمنظور اندازهگیری هر یک از این متغیرها و ابعاد آن از سه پرسشنامه استاندارد استفاده گردید که رواییآن با استفاده از روایی صوری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آمار توصیفیو در بخش استنباط های آماری از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. که نتایج حاصل از آن نشانمیدهد؛ بین قراردادهای روان شناختی با رفتار سازمانی مثبت گرا رابطه وجود دارد. عجین شدن با شغل رابطه بین قراردادهای روانشناختی با رفتار سازمانی مثبت گرا را میانجیگری میکند. و همچنین بین گرایش شغلی و صداقت با رفتار سازمانی مثبت گرا رابطهوجود دارد. و انرژی گرفتن، وقف شدن، و جذب شدن رابطه بین قراردادهای روانشناختی با رفتار سازمانی مثبت گرا را میانجی گری می کند.

کلیدواژه ها:

قراردادهای روانشناختی ، رفتار سازمانی مثبتگرا ، عجین شدن با شغل ، شهرداری مشهد