طراحی مدل عوامل اثرگذار در عدم جذب تسهیلات مالی تعاونی ها از منظر هوش مصنوعی

تعاونیها به عنوان بنگاه های اقتصادی مردم نهاد میتوانند نقش مهمی در ایجاد الگوهای فرهنگی و اجرایی در اقتصاد کشور ایفا نمایند. با توجه به وجود محدودیت منابع مالی در تعاونیها، یکی از راهکارهای افزایش سهم بخش تعاون در اقتصاد ایران، اعمال سیاستهای حمایتی از طریق اعطای تسهیلات اعتباری بخش دولتی است. این در حالی است که بخش تعاونی در کشور اغلب با رویکردها و ساختارهای سنتی در حال فعالیت است و در زمینه بکارگیری فناوری روز و بهره مندی از ظرفیت های هوش مصنوعی در دستیابی به اهداف تعیین شده، دارای محدودیت است. لذا پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل عوامل اثرگذار در عدم جذب تسهیلات مالی تعاونی های استان سمنان از منظر هوش مصنوعی انجام گرفته است. تحقیق حاضر اکتشافی و از نوع تحقیقات کیفی می باشد. پس از مرور مبانی نظری و با استفاده از نظریه داده بنیاد و انجام مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته با خبرگان اقدام به کدگذاری داده ها گردید و مدل نظری پژوهش ارائه شد. برای تشکیل پانل خبرگی تعداد ۱۶ نفر از اساتید دانشگاه و خبرگان تجربی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. نتایج نشان داد «تدوین خط مشی های مناسب در خصوص بهره مندی از هوش مصنوعی»؛ «اعتبارسنجی متقاضیان دریافت تسهیلات با استفاده از ظرفیت های هوش مصنوعی»؛ «آشناسازی و توجیه متقاضیان با فرایندهای الکترونیکی و هوشمند دریافت تسهیلات»؛ «حذف موانع بوروکراتیک و مقررات دست وپاگیر بانکی»؛ «ثبات در مفاد اصلی آیین نامه ها»؛ و «ایجاد هماهنگی بین دستگاههای اجرایی درگیر» از راهبردهای موثر در جذب تسهیلات توسط تعاونیها می باشد.

کلیدواژه ها:

موانع ، جذب تسهیلات ، تعاونی ها ، هوش مصنوعی ، کدگذاری