مدلسازی فرایند جذب رنگ متیلن بلو توسط ژلهای سوپرامولکولی بر پایه نانوویسکرهای سلولزی حاوی گروه های آویزان سیتریک اسید و پیریدین بااستفاده از روش منطق فازی

در این کار تحقیقاتی، به منظور تهیه یک جاذب زیست سازگار برای جذب آلاینده های زیست محیطی نظیر رنگ های آلی، ابتدانانوویسکرهای سلولزی از طریق هیدرولیز اسیدی سلولز تهیه شد. نانوذرات تهیه شده با استفاده از سیتریک اسید و پیریدین به طورجداگانه اصلاح شده و به نانوذرات آنیونی و کاتیونی تبدیل شدند. در نهایت ژلهای سوپرامولکولی از طریق برهمکنش های الکترواستاتیکتهیه گردیدند. مراحل تهیه ژل های مذکور با استفاده از تکنیک های متداول طیف سنجی نظیر طیف سنجی فروسرخ، پراش اشعه ایکس،میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی و تایید قرار گرفت. بررسی های انجام شده نشان داد که ژل تهیه شده میتواند در نقش جاذبرنگ متیلن بلو را با کارایی مناسب جذب نماید. در ادامه تاثیر غلظت اولیه رنگ و زمان جذب بر روی میزان حذف رنگ بررسی شد.همچنین به منظور بهینه سازی شرایط جذب رنگ، فرایند از طریق روش منطق فازی با در نظر گرفتن غلظت اولیه رنگ و زمان به عنوانورودی و میزان حذف رنگ به عنوان خروجی با استفاده از جعبه ابزار نرم افزار متلب مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دادروش مذکور با دقت مناسبی قادر به مدلسازی فرایند مذکور میباشد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، جاذب ، ژل سوپرامولکولی ، نانوویسکرسلولزی