تاثیر مصرف جلبک سبز-آبی بر آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت کلیه موش آزمایشگاهی در شرایط مسمومیت با استامینوفن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 32

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NTCONF06_057

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) دارای ارزش غذایی و درمانی زیادی است . این مطالعه به منظور تعیین اثر جلبک اسپیرولینا بر تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانی کلیه موشهای نر نژاد BALB/c در معرض دوز بالای استامینوفن انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی از ۴۹ سر موش نر بالغ نژاد BALB/c در هفت گروه شش تایی و دوز استامینوفن ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استفاده شد. گروه کنترل تنها رژیم غذایی استاندارد و آب دریافت نمود. گروه شم با محلول نمکی گاواژ شدند. گروههای سوم تا هفتم به ترتیب شامل موشهای تیمارشده با استامینوفن ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن؛ پودر جلبک ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن و آخرین گروه با پودر جلبک ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن بودند. در همه گروهها موشها با داروی استامینوفن و پودر جلبک به روش گاواژ به مدت ۱۴روز متوالی تیمار شدند. تمامی حیوانات ۲۴ ساعت بعد از دریافت آخرین دوز داروها و محرومیت از غذا (دسترسی به آب آزاد بود)؛ بیهوش و از قلب آنها خونگیری انجام شد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در کلیه موش ها (کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز) به روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد. غلظت پروتئین به روش برادفورد تعیین شد. سنجش فعالیت آنزیم کاتالاز با استفاده از آب اکسیژنه انجام شد. میزان شاخص گلوتاتیون اندازهگیری و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام به روش FRAP با احیاء یون Fe۳+ (فریک ) به یون Fe۲+ (فرو) تعیین شدند.یافته ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و سطح گلوتاتیون بافت کلیه ، همچنین فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز در گروه تیمار شده با جلبک ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن ، افزایش آماری معنی داری نسبت به گروه تیمار شده با گروه استامینوفن اما کمتر از جلبک به تنهایی داشت .(P<۰.۰۵) سطح آنزیم کاتالاز در گروه استامینوفن ، کاهش آماری معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (P<۰.۰۵) و در گروه جلبک ۳۰۰ و ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به اضافه استامینوفن ، افزایش آماری معنی داری نسبت به گروه کنترل و استامینوفن مشاهده شد .(P<۰.۰۵) نتایج آزمایشات در دو گروه همزمان اسپیرولینا و استامینوفن نشان داد که مواد موثره جلبک در دوز ۳۰۰ به همراه استامینوفن بهتر از ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در پاسخ به استرس اکسیداتیو عمل کرده و عملکرد آنتی اکسیدانی آنزیم ها در کلیه را بهبود می بخشند.نتیجه گیری : مصرف جلبک اسپیرولینا ۳۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به همراه استامینوفن در حدود دوز سمیت آن، با تاثیر بر فعالیت آنزیم ها و سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی در کلیه نسبت به حالت طبیعی باعث افزایش و بهبود کارایی آن ها در مقابل تنش اکسیداتیو ناشی از مسمومیت دارو هایی نظیر استامینوفن می گردد.

نویسندگان

عارف مرادی کلامکی

کارشناس ارشد بیوشیمی ، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

مریم مهاجرانی

دانشیار، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

معصومه گرجی انیجدان

کارشناس زیست شناسی سلولی و مولکولی ، گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران