آموزش متمرکز در ایران

این مقاله به بررسی ضرورت و امکان پذیری اجرای آموزش غیرمتمرکز در ایران می پردازد آموزش غیرمتمرکز میتواند به بهبود کیفیت در برنامه درسی کمک کند.در شیوه متمرکز، کلیه کارهای تعلیم و تربیت توسط عده ای خاص که اغلب در کارهای آموزشی تبحر و سابقه دارند در ردیفهای عالی تشکیلاتی بدون دخالت افراد غیر فرهنگی معین میگردند و برای اجرا به موسسات تابع ابلاغ می گردد. در شیوه نیمه متمرکز، علاوه بر اینکه مشی ها و هدفها از طرف مرکز تعیین شده و به آموزش و پرورش مناطق ارسال می شود به معلمین نیز اختیاراتی داده می شود تا در برنامه های از پیش تعیین شده مطابق شرای موجود تغییرات جزیی ایجاد کنند. حال آنکه؛ در شیوه غیر متمرکز آموزش و پرورش کلیه امور تعلیم و تربیت توسظ متخصصان فرهنگی با تایید نهایی مردم در هر حوزه آموزش و پرورش صورت می گیرد. در این سه شیوه معلم می تواند به ترتیب نقش مجری فعال و برنامه ریز درسی را ایفا نماید .همچنین برای ایفا نقش مشارکتی معلمان در فرآیند برنامه ریزی درسی، معلمان نیازمند قابلیتها و صلاحیتهای حرفه ای هستند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، غیرمتمرکز ، نیمه متمرکز ، متمرکز ، معلمان ، برنامه ریزی درسی ، آموزش ، ایران ، ارتقا