اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر ایلام در سال ۱۴۰۲

هدف این پژوهش بررسی تاثیر ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر ایلام در سال ۱۴۰۲ بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر ایلام در سال ۱۴۰۲ که به دلیل پرخاشگری توسط مدیران مدارس به مرکز مشاوره در سال ۱۴۰۲ ارجاع داده شدند، تشکیل میدادند که از بین آنها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه گواه(۱۵نفر گروه آزمایش و ۱۵نفر گروه گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. برنامه ذهنآگاهی بر آزمودنی های گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت یکبار در هفته اجرا شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های پرخاشگری واحدی و همکاران و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل-کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و پرخاشگری در دانش آموزان دختر دبیرستانی موثر بود(( p< ۰/۰۰۱ .همچنین ذهنآگاهی بر مولفه های پرخاشگری شامل: کلامی، فیزیکی، رابطه ای و تکانشی موثر بود .( p< ۰/۰۰۱ ) براساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بکارگیری فنون ذهنآگاهی سبب بهبود بهزیستی روانشناختی و کاهش پرخاشگری دانش آموزان میشود . به نظر میرسد افکار و هیجانات منفی، رشد نایافتگیها و مشکل در برقراری ارتباط با دیگران و سطوح بالای مشکلات به واسطه تمرینهای ذهن آگاهی کاهش یافته و به دنبال آن مهارت صحیح مدیریت رفتارها و افکار خوشایند در دانش آموزان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، بهزیستی روانشناختی ، پرخاشگری ، دانش آموزان.