تحلیل سیگنال الکتروانسفالوگرام در اختلال افسردگی ماژور با تلفیق روش های مبتنی بر باندهای فرکانسی و فضای فاز سیگنال

در طول سال های اخیر، اختلال افسردگی ماژور به یکی از عامل های اصلی در اختلال زندگی در سراسر جهان تبدیل شده است. چنانچه فرد مبتلا به بیماری افسردگی در مراحل اولیه شناسایی نشود، ممکن است این اختلال به رفتارهای خطرناکی مانند خودآزاری یا اقدام به خودکشی منجر شود. بنابراین، تشخیص زودهنگام و دقیق افسردگی برای درمان و مدیریت موثر ضروری است. در سال های اخیر، پیشرفت های تکنیک های تصویربرداری عصبی، راه های جدیدی را برای شناسایی نشانگرهای زیستی گشوده است که می توانند به تشخیص و درک افسردگی کمک کنند. در میان روش های ثبت سیگنال پزشکی، سیگنال الکتروانسفالوگرام به علت دسترسی آسان، غیرتهاجمی بودن و ارزان بودن مورد توجه می باشد. در این پروژه از سیگنال الکتروانسفالوگرام ۳۰ فرد دچار اختلال افسردگی و ۲۸ فرد سالم استفاده شده است. پس از تجزیه سیگنال به پنج زیر باند فرکانسی دلتا، تتا، آلفا، بتا و گاما بوسیله رویکرد موثر فضای فاز ویژگی عدم تقارن کسینوسی در هر کانال استخراج شده است. نتایج آزمون غیرپارامتری ویلکاکسون نشان می دهد که ویژگی عدم تقارن در باندهای دلتا و گاما در همه باندها و در اکثر کانال های باند تتا دارای تفاوت معنادار آماری می باشند (۰۵/۰< .(p-valueاین در حالی است که باند آلفا و بتا در تمامی کانال ها تفاوت آماری معناداری نشان نمی دهد. همچنین، نتایج نشان می دهد که میانگین ویژگی عدم تقارن کسینوسی در هر کانال درباند دلتا وتتا در گروه افراد سالم بیشتر از افراد افسرده می باشد. این در حالی است که، میانگین ویژگی عدم تقارن کسینوسی در هر کانال درباند گاما در گروه افراد افسرده بیشتر از افراد سالم می باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، سیگنال الکتروانسفالوگرام ، فضای فاز ، تشابه کسینوسی