تاثیر جیره حاوی کنجاله کانولا پرتوتابی شده با مایکروویو بر عملکرد رشد، تغذیه، ترکیب لاشه و قابلیت هضم مواد مغذی در بچه فیل ماهی (Huso huso)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JANB-5-1_001

تاریخ نمایه سازی: 13 خرداد 1403

چکیده مقاله:

اثرات جیره­های حاوی کنجاله کانولا پرتوتابی شده با مایکروویو بر عملکرد رشد و تغذیه، ترکیب لاشه و قابلیت هضم مواد­ مغذی در بچه فیل­ماهی (Huso huso) با وزن اولیه ۴۳/۱ ± ۱۸/۳۱ گرم، طی یک پژوهش ۸ هفته ای و در قالب یک طرح فاکتوریل ۴ × ۲ با ۸ تیمار، هر یک با  ۳ تکرار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از تیمار ۱: ۲۰% کنجاله کانولا بدون پرتوتابی، تیمار ۲، ۳ و ۴ به ترتیب: ۲۰% کنجاله کانولا پرتوتابی شده با دوز ۸۰۰ وات در ۵ دقیقه، ۱۰ و ۱۵ دقیقه، تیمار ۵: ۴۰% کنجاله کانولا بدون پرتوتابی، تیمار ۶، ۷ و ۸ به ­ترتیب: ۴۰% کنجاله کانولا پرتوتابی شده با دوز ۸۰۰ وات در ۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه. نتایج نشان داد تاثیر جیره حاوی کنجاله کانولا پرتوتابی شده با مایکروویو بر میزان وزن نهایی، درصد افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا و رشد روزانه در فیل ماهی معنی­دار بود (۰۵/۰p<). بیشترین وزن نهایی، درصد افزایش وزن، رشد روزانه و نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار ۴ و کمترین وزن نهایی، درصد افزایش وزن، رشد روزانه و نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار ۵ بود (۰۵/۰کنجاله کانولا و زمان پرتوتابی به طور جداگانه و همچنین، اثر متقابل آن­ها، سبب بروز اختلاف معنی­دار بین شاخص­های رشد به­جز ضریب تبدیل غذایی شد (۰۵/۰p<)، اما در مورد ضریب تبدیل غذایی، تنها اثر زمان معنی­دار بود (۰۵/۰p<). در طول دوره هیچ گونه تلفاتی مشاهده نشد و بازماندگی ۱۰۰% بود. جیره کنجاله کانولا پرتوتابی شده با مایکروویو بر میزان پروتئین و چربی لاشه فیل­ماهی اثر معنی­دار ایجاد نکرد (۰۵/۰p>)، اما بر میزان خاکستر لاشه اختلاف معنی­دار بود (۰۵/۰p<). بر اساس نتایج حاضر، با افزایش زمان پرتودهی، هضم­پذیری پروتئین افزایش یافت (۰۵/۰p<). کنجاله کانولا پرتوتابی شده با مایکروویو بر قابلیت هضم چربی و ماده خشک اثر معنی­دار نداشت (۰۵/۰p>). پرتوتابی با مایکروویو موجب شد تا کنجاله کانولا تا سطح ۴۰% بدون اینکه هیچ اثر منفی بر رشد و هضم­پذیری پروتئین داشته باشد، در جیره گنجانده شود.

نویسندگان

مهسا خوش باور رستمی

گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، مازندران

حسین اورجی

گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، مازندران

حسینعلی خوش باور رستمی

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، گرگان، گلستان

سکینه یگانه

گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، مازندران

عبدالصمد کرامت

گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، مازندران