اثرات سطوح مختلف اسیدآمینه تورین در جیره بر رنگ پذیری ماهی رزی بارب (Pethia conchonius)

چکیده تورین (۲ آمینو اتان سولفونیک اسید)، جزء آمینواسید­های نیمه­ضروری و محصول نهایی سوخت و ساز آمینواسیدهای گوگردی است. هدف از این مطالعه، بهبود رنگ­پذیری ماهی رزی­بارب (Pethia conchonius) بود. به این منظور بچه­ماهیان (میانگین وزن اولیه ۷ ± ۳۲ میلی­گرم و طول ۸۲/۱ ± ۸۳/۱۲ میلی­متر) در پنج تیمار مختلف شامل گروه شاهد (جیره پایه بدون تورین و آستاگزانتین) و چهار سطح مختلف تورین شامل صفر، ۱۰۰، ۲۵۰ و ۵۰۰ (میلی­گرم بر کیلوگرم جیره) به همراه میزان ثابت آستاگزانتین (۱۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم) به مدت ۶۰ روز مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج شاخص­های رنگ­پذیری پوست به روش تصویربرداری دیجیتالی و سنجش محتوای کاروتنوئید عضله نشان داد که بیشترین میزان رنگ­پذیری در ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی ۱۰۰ + ۲۵۰ (میلی­گرم بر کیلوگرم جیره) به ترتیب از آستاگزانتین و تورین مشاهده شد. افزودن تورین تا سطح ۲۵۰ (میلی­گرم بر کیلوگرم جیره) منجر به افزایش میزان چربی کل، تری­گلیسرید، کلسترول، LDL و HDL لاشه در ماهیان در مقایسه با گروه شاهد شد (۰۵/۰>p). به نظر می­رسد که افزودن تورین به جیره حاوی آستاگزانتین می­تواند سبب تاثیر بر متابولیسم چربی و درنتیجه بهبود جذب استاگزانتین جیره و شدت رنگ­پذیری در ماهی رزی­بارب شود.

کلیدواژه ها:

Taurine ، Fat metabolism ، Pigment ، Marketability ، Ornamental fish ، Colorimetric assay