اثر آب حاوی Lactobacillus rhamnosus PTCC ۱۶۳۷ بر بازماندگی و کیفیت آب بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

پروبیوتیک­ها به عنوان جایگزینی برای مواد شیمیایی و آنتی­بیوتیک­ها ثابت کرده­اند که در ارتقای آبزی­پروری موفق موثر بوده­اند، زیرا دارای توان بالقوه بهبود کیفیت آب و افزایش کیفیت ذخایر تولیدی هستند. هدف این تحقیق بررسی اثر آب حاوی Lactobacillus rhamnosus PTCC ۱۶۳۷ بر بازماندگی و کیفیت آب تخم چشم­زده تا بچه­ماهی قزل­آلای رنگین­کمان (Oncorhynchus mykiss) بود. این بررسی در سه بخش ۱: تخم­چشم­زده، ۲: آلوین و ۳: بچه ماهی با غلظت­های­ ۱۰۶ × ۱ و ۱۰۷ × ۱  CFU/mL (یاخته باکتری در میلی­لیتر آب پرورش) انجام شد. گروه شاهد باکتری دریافت نکرد. غلظت­های مذکور از باکتری، در بخش ۱ در روزهای ۱، ۳ و ۵؛ در بخش ۲ به صورت دو روز در میان و در بخش ۳ از روز ۱ تا ۲۰ یک روز در میان و از روز ۲۰ تا ۶۰ هر ۴ روز یک بار به آب افزوده شد. نتایج نشان داد که افزودن مستقیم L. rhamnosus به آب پرورشی O. mykiss باعث بهبود فراسنجه­های کیفی آب (اکسیژن، pH، آمونیاک و آمونیوم) شد (۰۵/۰>p). همچنین، نتایج بخش دوم نشان داد که بیشترین درصد بازماندگی را گروه تخم چشم­زده (روز ۱ تا ۲۰) داشتند. بیشترین بازماندگی در بخش سوم در تیمارهای دریافت­کننده باکتری در گروه تخم چشم­زده (روز ۱ تا ۶۰) و آلوین (روز ۸ تا ۶۰) مشاهده شد. در مجموع، استفاده از باکتری در گروه تخم­های چشم­زده (CFU/mL  ۱۰۷) که از روز اول باکتری دریافت کرده بودند، نتیجه مطلوب تری را نشان داد. در نهایت افزودن مستقیم پروبیوتیک به آب پرورشی شیوه­ای اثرگذاربوده و موجب افزایش بازماندگی و بهبود فراسنجه­های کیفی آب قزل­آلای رنگین­کمان می­شود.

کلیدواژه ها:

Lactobacillus rhamnosus ، Oncorhynchus mykiss ، بازماندگی ، کیفیت آب