اثرات نانوذرات سلنیوم، سلنومتیونین و سلنیت سدیم جیره بر شاخص های رشد، وضعیت ضد اکسایشی و هورمون های تیروئیدی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

این مطالعه برای ارزیابی اثر منابع مختلف سلنیوم بر شاخص های رشد، فعالیت آنزیم­ های ضد اکسایشی و هورمون های تیروئیدی در ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام شد. سلنیوم آلی (سلنومتیونین)، سلنیوم معدنی (سلنیت سدیم) و نانوسلنیوم هر کدام به مقدار ۳/۰ میلی گرم در کیلوگرم به جیره غذایی پایه اضافه شد. ماهیان با وزن متوسط ۷۰/۱ ± ۲۵/۲۹ گرم به مدت ۸ هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که نانوذره سلنیوم در مقایسه با شکل های آلی و معدنی بر شاخص های رشد تاثیر معنی داری نداشته است (۰۵/۰p). سطح مالون دی آلدهید در ماهیان تغذیه شده با جیره سلنیت سدیم به طور معنی­ دار نسبت به دیگر تیمارها کمتر بود (۰۵/۰>p). میزان هورمون تری یدوتیرونین در تیمارهای سلنومتیونین و نانوذره سلنیوم در مقایسه با شاهد به طور معنی دار بیشتر بود (۰۵/۰>p). هورمون تیروکسین در ماهیان تغذیه شده با اشکال مختلف سلنیوم و شاهد اختلاف معنی­ دار نداشت (۰۵/۰