شناخت و ارزیابی مولفه های موثر در رضایتمندی براساس رویکرد پدیدارشناسی در باغ موزه دفاع مقدس تهران

معماری تنها خلق فضایی برای زیستن و برقرارکننده ارتباطات، تناسبات و نیازهایی این چنینی نیست. فضای معماری باید حسی را منتقل و انسان را درگیر خاطرات و رویاپردازی کند تا مخاطب خود را به اندیشیدن وادارد. صرفا بنایی که دارای جداره، کف و سقف باشد و روح و اتمسفری در آن مستولی نباشد برآورده کننده نیاز و احساسات آدمی نیست. بنابراین، ضروری است فضاهایی که این اتمسفر را پدید می آورند برای همراهی و هم آوایی دوجانبه میان انسان و محیط و همچنین پاسخ گویی به همه احتیاجات انسانی ایجاد شودن؛ بدین منظور می توان از مسیر پدیدارشناسانه برای رسیدن به این مقصود بهره برد. پدیدارشناسی روشی در معماری است که به همه حواس و ادراکات انسانی برای رسیدن به ساحتی معمارانه می پردازد. در این پژوهش، ابتدا به مطالعه پیشینه تحقیق و مبانی نظری پرداخته شده و از دل آن ها چهارچوب نظری تحقیق به دست آمده است. داده های پژوهش حاضر به روش ترکیبی کمی کیفی تجزیه و تحلیل  شده است. در روش کمی، با توجه به فرضیات تحقیق و مولفه ها و متغیر های مد نظر، پرسش نامه تهیه شده و داده های به دست آمده با حجم نمونه ۳۳۱ نفر ازطریق نرم افزار اس پی اس اس و روش آزمون فریدمن ارزیابی شده است. در روش کیفی، تجزیه و تحلیل  داده ها با بهره گیری از نرم افزار میک مک و تحلیل ماتریس تاثیرات متقاطع انجام شده است. نتایج حاصله نشان می دهند که عوامل مرتبط با دسته «برجای بودگی یا باشیدن» بیشترین تاثیر را در رضایتمندی بازدیدکنندگان دارد و سپس عوامل مربوط به «ناب آگاهی» و «تن و حواس» به ترتیب در اولویت های بعدی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

پدیدارشناسی ، رضایتمندی ، ادراکات حسی ، باغ موزه دفاع مقدس