استفاده از پیش تیمار مایکروویو در هیدرولیز آنزیمی پروتئین دانه کدو (Cucurbita maxima L.) توسط آلکالاز و بررسی خواص آنتی اکسیدانی آن
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-20-2_009
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1403
چکیده مقاله:
دانه کدو دارای محتوای پروتئین بالایی (۴۰-۳۰ درصد برحسب ماده خشک) است. بخش اعظم دانهها به شکل آجیل مورد استفاده قرار میگیرند و بخشی از آن نیز جزو ضایعات کشاورزی محسوب میشوند. هیدرولیز شدههای حاصل از پروتئین دانه کدو دارای خواص زیستفعالی، بویژه فعالیت آنتیاکسیدانی میباشند. در این پژوهش محلول محتوی ایزوله پروتئین دانه کدو در معرض پیشتیمار مایکروویو با توان ۹۰۰-۴۵۰ وات به مدت ۹۰-۳۰ ثانیه قرار گرفت و بهعنوان محلول سوبسترا در آزمایشات هیدرولیز آنزیمی استفاده شد. هیدرولیز آنزیمی توسط آلکالاز، با غلظت ۵/۲-۵/۰ درصد وزنی نسبت به سوبسترای پروتئینی، در بازه زمانی ۲۰ تا ۱۹۰ دقیقه، در دما و pH اپتیمم آلکالاز، بهمنظور تولید هیدرولیز شدههایی با پتانسیل آنتیاکسیدانی انجام گرفت. قدرت آنتیاکسیدانی با استفاده از روشهای مهار رادیکال آزاد DPPH، قدرت آنتیاکسیدانی کل و فعالیت شلاتهکنندگی آهن اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، بیشینه فعالیت آنتیاکسیدانی در شرایط بدون پیشتیمار، طی زمان ۱۶۵ دقیقه و نسبت E/S ۲/۲ درصد با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (۵/۴۰ درصد)، قدرت آنتی اکسیدانی کل (۷۹/۰) و شلاتهکنندگی آهن (۲/۹۶ درصد) بدست آمد. درحالی که با اعمال پیشتیمار مایکروویو، بیشینه فعالیت آنتیاکسیدانی در زمانی کوتاهتر و غلظت آنزیم کمتر (۱۰۵ دقیقه و نسبت ۵/۱ درصد E/S)، با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (۵۲ درصد)، قدرت آنتی اکسیدانی کل (۷۱۱/۰) و شلاتهکنندگی آهن (۹۳ درصد) بدست آمد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از پیشتیمار مایکروویو در هیدرولیز آنزیمی، علاوه بر دستیابی به هیدرولیز شدههایی با قابلیت آنتیاکسیدانی مناسب، موجب صرفهجویی در زمان و غلظت آنزیم مورد استفاده در طی هیدرولیز نیز میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب نوشی منجیلی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
علیرضا صادقی ماهونک
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
وحید عرفانی مقدم
مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
محمد قربانی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
هدی شهیری طبرستانی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :