کاربرد تلفیقی روشهای تجربی و مدل درختی M۵ در مدلسازی تبخیر و تعرق مرجع روزانه

تبخیر و تعرق مرجع (ET۰) یک عامل ضروری برای پیش بینی نیاز آبی محصول بر اساس دادههای اقلیمی است . تبخیر و تعرق مرجع یک معیار مهم برای درک نیازهای آبی محصول و به دست آوردن عملکرد رضایت بخش است . در این تحقیق به کاربرد تلفیقی روشهای تجربی و مدل درختی M۵ در مدلسازی تبخیر و تعرق مرجع روزانه پرداخته شد. در بیشتر مطالعات گذشته از دادههای اقلیمی به عنوان ورودی مدلهای هوشمند و داده کاوی استفاده گردیده است . دادههای مورد استفاده در این تحقیق دمای حداقل و حداکثر در بازه ی زمانی ۲۰۲۰-۲۰۱۶ از ایستگاه سینوپتیک کوهرنگ می باشند. برای ارزیابی مدلها از روش پنمن مونتیث فائو استفاده گردید. روشهای تجربی هارگریوز و بلانی کریدل محاسبه و در کنار دادههای دما به عنوان ورودی مدلها استفاده گردید. نتایج نشان داد که استفاده از روشهای تجربی همراه با دادههای دما به عنوان ورودی باعث بهبود عملکرد مدل درختی M۵ در تخمین تبخیر و تعرق مرجع روزانه در این ایستگاه گردیده است .

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق مرجع ، دما ، روش تجربی ، هارگریوز