بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژنهای LRRK-۲ و mir-۲۰۵ در موشهای مبتلا به بیماری پارکینسون

جهت بررسی اثر یک دوره تمرینات شنای تناوبی شدید بر بیان ژن LRRK-۲ و mir-۲۰۵ در بافت هیپوکامپ مغز در موش های مبتلا به بیماری پارکینسون، تعداد ۲۱ سر موش نر صحرایی نژاد ویستار به سه کنترل سالم ، کنترل بیمار و تمرین شنا تقسیم شدند. تمرینات شنا به مدت شش هفته ، در قالب ۲۰ نوبت ۳۰ ثانیه ای با ۳۰ ثانیه استراحت بین هر نوبت اجرا گردید. یک ارتباط معکوس و معنی دار بین بیان ژن LRRK-۲ و mir-۲۰۵ مشاهده شد (۰۱/۰ p= و ۷۱/۰.(r= - به نظر می رسد، تمرین شنای تناوبی شدید می تواند با کاهش بیان ژن LRRK-۲ و افزایش بیان ژن mir-۲۰۵ در بهبود بیماری پارکینسون موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین شنای تناوبی شدید ، پارکینسون ، LRKK-۲ ، mir-۲۰۵