تاثیر تراکم بوته و میزان مصرف نیتروژن برعملکرد و محدودیت مبدا و مقصد درذرت هیبرید 704 درممسنی استان فارس

در این آزمایش اثر تراکم گیاهی و میزان مصرف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد و محدودیت مبدأ و مقصد ذرت هیبرید 704 در منطقه ممسنی، در سال 1387 بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. عامل های آزمایش شامل تراکم بوته در چهار سطح (75000، 90000، 105000 و 130000 بوته در هکتار) و میزا مصرف نیتروژن در سه سطح (200 و 300 و 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم از 75000 به 130000 بوته در هکتار، عملکرد دانه به طور معنی داری از 12910 به 16890 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. با حذف 50 درصد دانه های بلال، تراکم 130000 بوته در هکتار و میزان مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای بیشترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به میزان 4/22 درصد و تراکم 75000 بوته در هکتار و میزان مصرف 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای کمترین محدودیت منبع در پر شدن دانه به میزان 6/8 درصدبود. با حذف تاسل به همراه برگهای بالای بلال با افزایش تراکم از 75000 به 13000 بوته در هکتار، محدودیت منبع در پر شدن دانه به طور معنی داری از 7/12 به 9/25 درصد افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

تراکم گیاهی ، نیتروژن ، ذرت ، عملکرد ، محدودیت مبدأ و مقصد