بررسی تنش خشکی بر رشد و محتوای پروتئینی در دو رقم جو

جو (Hordeum vulgare) چهارمین محصول مهم غلات در سراسر جهان است. تنش خشکی مهمترین عامل محدودکننده تولید محصولات زراعی است. در مطالعه حاضر اثرات تنش خشکی بر زیست توده و محتوای پروتئین دو رقم جو (نصرت، گوهران) مورد بررسی قرار گرفت. پلی اتیلن گلیکول-(PEG ) ۶۰۰۰ در دو غلظت ۰ و ۵ درصد برای بررسی اثر تنش آبی بر نهال جو استفاده شد. طبق نتایج ما، وزن تر و خشک در هر دو رقم به طور آشکار تحت تنش خشکی کاهش یافت. طول ساقه و ریشه در رقم نصرت کاهش یافت در حالی که رقم گوهران افزایش این پارامتر را نشان داد. علاوه بر این ، تنش خشکی باعث کاهش محتوای پروتئین در هر دو رقم شد. گوهران در مقایسه با نصرت در شرایط تنش آبی مقادیر بیشتری پروتئین انباشته کرد. در مجموع، گوهران نسبت به رقم نصرت ظرفیت بیشتری برای تحمل تنش خشکی نشان داد.

کلیدواژه ها:

زیست توده ، جو ، تنش خشکی ، پروتئین