بررسی ترکیبات شیمیایی گیاهان اسطوخودوس و بهلیمو به منظور شناسایی کاندید دارویی ضد اضطراب با روش غربالگری مجازی و داکینگ مولکولی

اختلالات اضطرابی به عنوان مجموعهای از پاسخها به شرایط تهدید هستند که باعث حفظ بقا میشوند. در صورتی که پاسخهای استرسی به حالت مزمن و غیر قابل کنترل درآیند به عامل تهدیدکننده بقا تبدیل می-شوند و بر فعالیتهای روزمره تاثیر منفی میگذارند. اختلالات اضطرابی شایعترین بیماری روانی در سطح جهان هستند. کنترل این اختلال به طور عمده با استفاده از دارودرمانی و رواندرمانی به صورت مکمل است. داروهای اصلی برای اختلالات اضطرابی شامل داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپینفرین و بنزودیازپاین ها هستند. با توجه به محدودیتهای داروهای موجود، مانند تاخیر در شروع و همچنین عادیسازی، تحمل و پتانسیل سوء مصرف، تعداد فزایندهای از متخصصان مراقبتهای بهداشتی به طور فعال در حال بررسی و ترویج داروها و درمانهای مکمل و جایگزین هستند. به طور خاص، اسانسها و رایحه درمانی روش های درمانی مهمی برای درمان اضطراب هستند. دو گیاه شناخته شده با فعالیتهای ضد اضظرابی و آرامبخش، گیاه اسطوخودوس و بهلیمو هستند. این گیاهان با داشتن ترکیبات شیمیایی خاص میتوانند بر گیرنده های اصلی مسیر اضطراب اثر مهاری داشته باشند و فعالیت مشابه داروهای تایید شده موجود برای اختلالات اضطرابی از خود نشان دهند. در این پژوهش تاثیر ترکیبات شیمیایی موجود در عصاره روغنی این گیاهان، با استفاده از روش غربالگری مجازی و داکینگ مولکولی بر گیرنده های اصلی مسیر اضطراب مورد مطالعه قرار گرفت و مشاهده شد که بسیاری از ترکیبات موجود در این دو گیاه مانند کاریوفیلن اکساید، اسپاتولنول، کارون، دی هیدروکارون، ژرانیال، نرال، نرول، لینالول و لینالولاکساید اثرات مشابه و نزدیک به داروهای کنترل مثبت از خود نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

اختلالات اضطرابی ، سروتونین ، نوراپینفرین