بهینه سازی شرایط (غلظت، دما، pH و زمان) تشکیل نانوذرات نقره سنتز شده از گیاه حنا(Lawsonia inermis)
محل انتشار: سومین کنفرانس ملی یافته های نوین زیست شناسی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOC03_071
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1403
چکیده مقاله:
استفاده از نانوذرات سنتز شده به وسیله فرایندهای سبز به دلیل سازگاری با محیط زیست، اثرات غیربیماریزا و عدم استفاده از شرایط دمایی، فشار و انرژی بالا و اثرات جانبی کمتر در مقایسه با روشهای شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار است. بعلاوه گیاهان در مقایسه با جلبکها و باکتریها نسبت به سمیت فلزات حساسیت کمتری دارند بنابراین؛ گزینه مناسبی برای تولید نانوذرات به روش بیولوژی محسوب می شوند. از عصاره قسمتهای مختلف گیاهان مانند ساقه، ریشه، میوه، دانه، پینه، پوست، برگ و گل گیاهان برای بیوسنتز نانوذرات فلزی در اشکال و اندازه های مختلف با رویکردهای بیولوژی استفاده میشود. در این تحقیق، شرایط بهینه (غلظت، دما، pH و زمان) برای سنتز نانوذرات نقره تهیه شده از گیاه حنا مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از نسبتهای متفاوت عصاره و محلول نیترات نقره یک میلی مولار استفاده شد. جهت اطمینان از تولید نانو ذرات نقره غلظتهای تهیه شده به مدت ۲۴ ساعت در دمای اتاق نگهداری شدند، سپس طیف مرئی این محلولها در ناحیه ۳۰۰- ۷۰۰ نانومتر با استفاده از دستگاه UV-Vis اندازه گیری شد. برای تایید نانوذرات از تکنیک های مختلف شامل اسپکتروفتومتر، FTIR، میکروسکوپ الکترونی نگاره، XRD و EDAX استفاده گردید. نتایج نشان داد که برای تهیه نانو ذرات سنتز شده از گیاه، بهترین نسبت نیترات نقره به عصاره، ۴,۵ به ۶ ، دمای بهینه ۶۰ درجه سانتیگراد و بهترین pH برابر با ۹ و زمان بهینه ۲۴ ساعت بود. نتایج به دست آماده از این مطالعه نشان داد که می توان از گیاه حنا جهت تولید نانو ذرات استفاده کرد. در روش سنتز سبزنانو ذرات، علاوه بر اینکه از هیچ گونه ماده سمی و شیمیایی استفاده نمی شود بلکه از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه تر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیف اله عزیزی
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
سیف اله بهرامی کیا
دانشیارگروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
عبدالناصر محمدی غلامی
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران