ارائه یک مدل چند معیاره فازی برای طراحی سبد شاخص های مالی شرکت های نساجی در استان یزد (مطالعه موردی شرکت یزدباف)

صنعت نساجی از قدیمی ترین و بومی ترین صنعت ها، در کشور به شمار می رود و در دهه اخیر دچار مشکلات و نابسامانی های زیادی شده است، مشکلات اقتصادی و رکود و واردات لباس و پارچه بخصوص از دو کشور چین و ترکیه، تهدیدی جدی برای شرکت های نساجی است و این تهدید باعث تعطیلی بسیاری از این شرکت ها شده است. در این شرایط مدیریت مالی و تجزیه و تحلیل روند مالی یک شرکت امری اساسی بوده و لازمه بقای این صنعت می باشد. این تحقیق به تجزیه و تحلیل داده های مالی شرکت یزدباف، که یکی از بزرگترین کارخانجات نساجی، به شمار می روند پرداخته و برخلاف مطالعاتی که تاکنون صورت گرفته، به اولویت بندی دیدگاه خبرگان پرداخته نشده است. اما از داده های مالی سازمان استفاده شده است و این امر باعث می شود تا خطا و عدم قطعیت به شدت کاهش پیدا کند. در این تحقیق مهم ترین و متداول ترین معیارهای مالی موثر در طراحی سبد شاخص های مالی شناسایی و به چهار نسبت دسته بندی شده است. در این تحقیق جهت ارزیابی شاخص های مالی از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره، استفاده شده است و از آنجایی که در جمع آوری و محاسبه نسبت های مالی، خطای انسانی غیرقابل چشم پوشی است از رگرسیون فازی با عدم قطعیت ۵ درصد بهره گرفته شده است. در نهایت با توجه به ماهیت معیارها و تاثیرپذیری زیر معیارها از یکدیگر و معیارها از زیر معیارها با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای به تعیین ضرایب هر یک از شاخص ها پرداخته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که نسبت های سودآوری از بالاترین اهمیت برخوردار بوده و پس از آن نسبت های نقدینگی و فعالیت و در نهایت نسبت اهرمی، از کمترین اولویت برخوردار می باشد.