جذابیت جسمانی و مهارت های اجتماعی در نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و سالم: یک مطالعه پس رویدادی

مقدمه: جذابیت جسمانی ادراک شده یکی از ملاک های مهم برای افزایش عزت نفس و تعاملات اجتماعی در نوجوانان است. نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی اغلب عزت نفس پایینی دارند و خود را افراد جذابی نمی دانند و این تفکر باعث می شود در درک مهارت های اجتماعی با مشکل مواجهه شوند لذا تعاملات اجتماعی کمتری دارند که این امر خود اضطراب اجتماعی را تشدید می کند. هدف: هدف پژوهش آماده مقایسه ادراک فرد در جذابیت جسمانی و مهارت های اجتماعی در نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و همتایان سالم آنها بود.روش : پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع علی – مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ سال شهر ساری بود که ۷۴ نفر با به کارگیری روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی توسط پرسش نامه هراس اجتماعی کانور و همکاران (۲۰۰۰) تشخیص داده شدند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز با به کارگیری نرم افزار SPSSنسخه ۲۶ انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین نمرات جذابیت جسمانی و مهارت اجتماعی در گروه اضطراب اجتماعی نسبت به گروه سالم کمتر است. همچنین، نتایج تحلیل واریانس چند متغیره حاکی از این است که میانگین نمرات گروه اضطراب اجتماعی در جذابیت جسمانی و مهارت اجتماعی تفاوت معناداری با گروه سالم دارد (۰۵ / ۰> p).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، ادراک نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و سالم، در جذابیت جسمانی و مهارت اجتماعی می تواند متفاوت باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، جذابیت جسمانی ، مهارت اجتماعی ، نوجوانان