موانع توسعه کارآفرینی سبز در فرآیند فرآوری محصولات صنعت سنگ ایران

مسئله اقتصاد سبز، یکی از چالش های نوین کارآفرینان و صاحبان کسب وکارها می باشد که ریشه های آن در مفهوم توسعه پایدار نهفته است. توجه به ابعاد زیست محیطی در کنار ابعاد اقتصادی، مفهوم کارآفرینی پایدار را بسط داده و بر این اساس، تولید محصولات و خدمات پایدار با تکیه بر نوآوری های زیست محیطی، سرلوحه نظام های پیشرفته می باشد. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع توسعه کارآفرینی سبز در فرآیند فرآوری محصولات صنعت سنگ ایران می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی بود که با استفاده از روش آمیخته اکتشافی طی دو فاز کیفی و کمی انجام شد. در فاز کیفی، با بهره مندی از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان، تعداد ۲۸ مانع شناسایی و در قالب هفت دسته اصلی، دسته-بندی شدند. در بخش کمی پژوهش نمونه آماری شامل ۱۸۰ نفر از کارشناسان و کارآفرینان در صنعت سنگ ایران بودند و با استفاده از پرسشنامه، و بهره-مندی از روش تحلیل عاملی و تحلیل واریانس، عوامل اصلی و متغیرهای وابسته به هر عامل تحلیل شدند. نتایج نشان داد موانع آموزشی ۲۱.۲۶۱ درصد از کل واریانس متغیرها را به خود اختصاص داده و بیشترین تاثیر و اهمیت را در توسعه کارآفرینی سبز در فرآوری محصولات صنعت سنگ ایران دارد. پس از آن، موانع حمایتی و تشویقی، با ۱۲.۰۵۲، موانع فناورانه با ۱۱.۶۱۵ و موانع زیرساختی با ۹.۸۲۲، موانع قانونی با ۴.۰۲۳، موانع ترویجی و تبلیغی با ۳.۷۱۲ و موانع مدیریتی با ۳.۶۸۴ درصد از کل واریانس متغیرها، در رتبه های بعدی قرار گرفتند. در انتهای پژوهش پیشنهادهایی با توجه به نتایج تحقیق ارائه شد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی سبز ، فرآوری محصولات ، اقتصاد سبز ، صنعت سنگ ایران