اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر تاب آوری و تنظیم هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر تاب آوری و تنظیم هیجانی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی انجام شده است . پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان دارای اختلال بیش فعالی /نقص توجه است که در سنین ۸-۱۱ سال بودند که توسط متخصص از (فروردین ۱۴۰۲) لغایت (تیرماه ۱۴۰۲) به مرکز مشاوره خانه بهی واقع در منطقه ۴ تهران ارجاع داده شده بودند. نمونه پژوهش در روشهای نیمه آزمایش حداقل ۱۵ نفر توصیه شده است (دلاور، ۱۳۹۴)به استناد منبع فوق در این پژوهش نیز تعدادی از کودکان به دلایل خروج از طرح پژوهشی و عدم شرکت مرتب در جلسات بازی درمانی و به دلیل عدم انجام تکالیف و دلایل فردی از طرح پژوهش کنار گذاشته شدند و در نهایت ۳۰ نفر در طرح باقی ماندند که ۱۵ نفر از آنان در گروه بازی درمانی و ۱۵ نفر در گروه گواه قرار گرفتند و وارد دوره آموزش نشده اند و تحت درمان و دوره دیگری در طول پژوهش قرار نگرفته اند. ابزار پژوهش حاضر مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون در سال ۲۰۰۳ ، پرسش نامه توسط گروس و جان (۲۰۰۳) و روش درمان مبتنی بر بازی در ۱۲ جلسه بوده است . تحلیل آمار استنباطی بر پایه روش تحلیل واریانس چندمتغیره و t مستقل تمام مراحل آماری توسط نرم افزار spss-۲۶ انجام شد. نتایج آزمونهای آماری تحلیل واریانس چند متغیری در دو گروه مداخله و کنترل سهم زمان و تعامل مداخله و زمان را در متغیر تنظیم هیجان نشان می دهند.تحلیل واریانس چند متغیری در دو گروه مداخله و کنترل سهم زمان و تعامل مداخله و زمان را در متغیر تاب آوری نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تنظیم هیجان ، بیش فعالی /نقص توجه ، بازی درمانی