تحلیل عوامل موثر در اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و رویکرد های کاهش علائم وسواس

اختلال وسواس فکری عملی یک اختلال روانی است که در آن فرد دچار افکار وسواسی (OBSESSIONS) و رفتارهای اجباری (COMPULSIONS) می شود. اجزای این اختلال در سه بخش اصلی قابل تقسیم است : وسواس که شامل افکاری است که شما را مضطرب می کند، احساسات که شامل اضطرابی است که احساس می کنید و اجبار ها که کارهایی است که شما جهت کاهش اضطراب خود انجام می دهید. شیوع اختلال وسواس فکری-عملی عموما تدریجی است و در بسیاری از کلینیک ها و مراکز رواندرمانی ۱۰ درصد از بیماران سرپایی به این اختلال مبتلا هستند و حدود دو و نیم درصد افراد جامعه در مرحله ای از زندگی خود OCD را تجربه می کنند؛ با توجه به این مسئله اختلال وسواس فکری-عملی چهارمین اختلال روانی شایع بعد از فوبیا، اختلال سوءمصرف مواد و اختلال افسردگی اساسی است . این اختلالمعمولا به صورت ناگهانی و بعد از یک حادثه پرفشار شکل می گیرد. افرادمعمولا سعی می کنند که علائم خود را از دیگران پنهان کنند و اغلب ۵ تا ۱۰ سال با تاخیر به درمانگر مراجعه می کنند. بر اساس ۵DSM- به عنوان بخشی از ملاک تشخیص ، اختلال وسواس فکری-عملی زمانی رسما به عنوان اختلال شناخته می شود که موجب رنج و فشار شدید در فرد شده و وقت وی را تلف می کند و در نظم زندگی فرد اختلال ایجاد می کند. با توجه به پژوهش های صورت گرفته به نظر می رسد با دارودرمانی ، رفتاردرمانی ، خانواده درمانی ، گروه درمانی و یا ترکیب این روش ها می توان به مبتلایان کمک های شایانی کرد.

کلیدواژه ها:

وسواس فکری-عملی ، اختلال ، نشانه شناسی ، درمان.