آموزش همدلی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری در کودکان

همدلی یکی از مهارتهای مهمی است که میتواند به کاهش مشکلات رفتاری و آسیبهای دوران کودکی و پیشگیری از مشکلاتبزرگسالی کمک کند و بنابراین آموز ش این مهارت به کودکان حائز همیت است. از جمله رویکردهای موثر در زمینه آموزش همدلی،درمان شناختی رفتاری است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر مروری بر آموزش همدلی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری است.بدین ترتیب، این مطالعه ضمن پرداختن به تعاریف همدلی و زیربناهای عصبی شناختی آن، به بررسی درمان شناختی رفتاری با تاکیدبر رویکرد پردازش اطلاعات اجتماعی )کریک و دوج، ۱۹۹۴ (، پرداخته است. به نظر میرسد که آموزش همدلی با رویکرد شناختیرفتاری، میتواند به کاهش برخی مشکلات رفتاری کودکان از جمله پرخاشگری و رفتارهای بزهکارانه کمک کند. بااین حال باید درنظر داشت که سن، جنسیت، میزان و شدت مشکلات رفتاری در میزان اثربخشی این درمان تاثیر گذار بود ه و باید در جریان آموزشهمدلی، در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

همدلی ، درمان شناختی رفتاری ، پردازش اطلاعات اجتماعی