بررسی رابطه رفتارهای نوآورانه معلمان با اثر بخشی سازمانی مدارس

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی رفتارهای نوآورانه معلمان با اثر بخشی سازمانی مدارس ابتدائی شهرستان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدائی شهرستان همدان به تعداد ۱۸۷۹ نفر بود و از این تعداد ۳۲۰ نفر طبق جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه رفتارهای نوآورانه معلمان جانسون (۲۰۰۰)و اثر بخشی سازمانی هریسون (۲۰۰۸) استفاده گردید. برای روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی با بهره گیری از دیدگاه متخصصان و برای سنجش پایایی پرسشنامه ها ضریب آلفای کرونباخ به کار گرفته شد. ضریب پایایی برای پرسشنامه رفتارهای نوآورانه و اثر بخشی سازمانی مدارس به ترتیب ۹۳۲/۰ و ۹۶۳/۰ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون t تک گروهی ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وضعیت رفتارهای نوآورانه و اثر بخشی سازمانی مدارس از دیدگاه معلمان در مدارس ابتدائی دولتی و غیر دولتی شهرستان همدان بالاتر از سطح متوسط بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رفتارهای نوآورانه معلمان و اثر بخشی سازمانی مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود داشت . تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه های تولید و ارتقاء ایده هم در مدارس ابتدایی دولتی و هم در مدارس ابتدایی غیردولتی در پیش بینی اثر بخشی سازمانی مدارس موثر بودند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای نوآورانه معلمان ، اثربخشی سازمانی ، مدارس ابتدائی .