تمایزیافتگی خود: چهارچوب مفهومی ، تعاریف و سطوح

هدف پژوهش حاضر مرور مبانی نظری خودتمایزیافتگی بود. در این پژوهش با مطالعه و بررس مقاله ها و متون مختلف مفهوم سازی، ابعاد، سطوح و شاخصه های مختلف افراد دارای تمایزیافتگی مورد بررسی قرار گرفت . بررسی نشان داد که بر طبق نظریه ی نظام های خانواده ،خود متمایز سازی یک سازه بسیار مهم روانشناختی است که چارچوبی برای درک این مساله فراهم می کند که چگونه رابطه والد-فرزند نقش مهمی را در تجربیات استرس و اضطراب اعضای خانواده ایفا می کند. همچنین مشخص شد که خودمتمایز سازی بر دو سطح اشاره می کند که فرد می بایست آنها را کسب کند: سطح پایه و سطح کارکردی. سطح پایه به سطح کلی تمایز یافتگی فرد اشاره دارد اما سطح کارکردی به سطح تمایر یافتگی فرد در محیط بلافصل و اینجا-اکنون اشاره دارد. در نهایت مشخص شد که فردمتمایز یافته قادر است در هرشرایطی مطابق خود واقعی اش عمل کند درحالی که فردمتمایزنیافته بیشتر متاثر از ویژگی های ”خود کاذب” است .

کلیدواژه ها:

نظریه نظامهای خانواده ، تمایزیافتگی خود ، مقاله مروری