تغییر و نوآوری، ضرورتی اجتناب ناپذیر در مدیریت آموزشی

این پژوهش با هدف ”تغییر و نوآوری، ضرورتی اجتناب ناپذیر در مدیریت آموزشی ” با کاربست روش اسنادی (کتابخانه ای) انجام گرفته است . آموزش و پرورش بهترین وسیله برای ایجاد تغییر ارزش ها و رفتارها به شمار رفته و باعث می شود که افراد به تناسب استعداد و رغبتی که دارند برای انجام خدمات اجتماعی و اقتصادی و کسب مشاغل و در نتیجه آسایش فردی مهیا شوند .از این رو از آغاز قرن اخیر هیچ کشوری بدون توسعه در موسسات آموزشی و مدیران آموزشی تحصیل کرده و مجرب مراحل توسعه و پیشرفت را طی نکرده است . انسان محور تغییر و نوآوری در سازمان است و در سازمانهای آموزشی به لحاظ ماهیت انسانی آنها، این محوریت پررنگ تر و اساسی تر می شود به همین جهت تغییر و نوآوری باید بیشترین سرمایه گذاری و برنامه ریزی صرف انسان و از ابعاد مختلف آمادگی تولید، پرورش و کاربردی نمودن روشها، الگوها و تغییرات مورد نیاز را دارا باشد .امروزه به همگان روشن شده است که رمز موفقیت کشورهای پیشرفته در دهه های اخیر در امر صنعت و تکنولوژی فقط و فقط مدیون مدیریت اصولی ، منطقی ، دقیق و همه جانبه تمام مراکز و موسسات اجرایی (به ویژه مراکز آموزشی ) است .بنابراین باید ابتدا افرادی را پرورش داد که در یک برنامه ریزی مناسب برای اهداف مذکور آماده شده اند، سپس به رویارویی یا پویایی جهان پرداخت . در این زنجیره باید تغییرات ناشی از نوآوریها و فنون جدید را شناخت ، آنان را آموزش داد و سرانجام افراد را توانا ساخت تا بتوانند در یک فرایند داده و ستاد به شکوفایی و توسعه دست یابند.

کلیدواژه ها:

تغییر و نوآوری ، مدیریت آموزشی .