بررسی رابطه بین مهارت های یادگیری و شایستگی های فناوری آموزشی دانش آموزان منطقه ۹ شهر تهران مدرسه دولتی دخترانه متوسطه اول

در دنیای امروز در حیطه آموزشی ، میزان دسترسی به اطلاعات علمی و همچنین استفاده از فناوریهای جدید و نحوه کاربرد آن ها به ویژه در تولید علمی ، معیار رشد و پیشرفت محسوب می گردد. به طوریکه این امر در رتبه بندی آن ها تاثیر بسزایی دارد.هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مهارت های یادگیری و شایستگی های فناوری آموزشی دانش آموزان می باشد.پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی می باشد. در این پژوهش از مدل پژوهش همبستگی استفاده شد. در این پژوهش ،پژوهش همبستگی باهدف تعیین روابط بین مهارت های یادگیری و شایستگی های فناوری آموزشی دانش آموزان مقطع متوسطه ،مناسب در نظر گرفته شد. روش گردآوری داده های پژوهش مطالعات کتابخانه ای و پژوهش میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدارس دولتی دخترانه متوسطه اول منطقه ۹ شهر تهران می باشد. در این پژوهش جامعه آمار پژوهش ۳۸۴ نفر می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برآورد شد. در پژوهش حاضر، ابتدا اطلاعات حاصل از پرسشنامه استخراج شده وسپس کلیه اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS در بخش آمار استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در بررسی و آزمون فرضیه اصلی و تمام فرضیه های فرعی مقدار pvalue کوچکتر از ۰۵,۰ بود یعنی همانطور که در نمونه ، ضریب رگرسیون برابر با صفر نیست در جامعه آماری هم این مقدار برابر با صفر نیست . این مقادیر نشان می دهد رابطه بین مهارت های یادگیری و تمام خرده مقیاس های آن و شایستگی فناوری آموزشی مثبت است . مقدار t محاسبه شده در آزمون فرضیه ها از ۹۶/۱ بیشتر بود. بنابراین می توان گفت بین مدیریت زمان و شایستگی فناوری آموزشی رابطه معناداری وجود داردوتمام فرضیه ها تایید شدند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، مهارت های یادگیری ، شایستگی های فناوری ، دانش آموزان