حفاظت تنوع زیستی با حمایت ازدامداری چوپانی

دامداری استراتژی غالب معیشتی دراراضی خشک و نیمه خشک می باشد که با نقش تاثیر گذاردام درمرتع اهمیت زیادی برتنوع گونه ای دارد حفظ توسعه و حمایت دامداری ازحذف گونه های دامی مهم جلوگیری و تنوع گونه ای دامی را حفظ می کند مطالعات نشان داده است برخی ازتغییرات صورت گرفته درنظام دامداری پاسخ منطقی به تغییرات اجتماعی اقتصادی و اکولوژیکی بودها ست با این وجود درچنددهه اخیر مداخلات توسعه بی تاثیرنبوده است و بسیاری ازفشارها و درک نادرست ازمصالحه بین منافع کوتاه مدت درمقابل تداوم حیات بلندمدت منجر به تضعیف این شیوه دامداری شده است مطالعه حاضرحاصل مرور منابع درخصوص دامداری و تنوع زیستی است علاوه براین مطالعات صورت گرفته دربخش بازفت به عنوان مطالعه تجربی درایران نیز آورده شده است باتوجه به جمع بندی مطالعات می توان گفت با تغییر کاهشی درترکیب و تنوع گونه ای دامها و حذف دامداری تنوع زیسیتی دامهای اهلی تهدید می شود و به دنبال آن با حذف دام و قطع ارتباط چرایی با مرتع تهدیدی برای تنوع زیستی مراتع و حیات وحش خواهد بود بنابراین لزوم برنامه ریزی و سیاستگذاری درخصوص حمایت و تقویت دامداری به دلیل تاثیر برتنوع زیستی درکلیه اجزای حیات ضروری به نظر می رسد

کلیدواژه ها:

دامداری چوپانی ، تنوع زیستی ، مداخلات توسعه ، سیاستگذاری