مقایسه تعادل ورزشکاران پیشکسوت ورزش زورخانه ای و پهلوانی با افراد غیر ورزشکار

مقدمه:یکی از مشکلاتی که افراد در دوران میانسالی و سپس سالمندی با ان روبرو هستندکاهش تعادل،سقوط و ترس از افتادن است.کاهش توانایی های میانسالان و سالمندان در پاسخ به استرس های محیطی در دوره،باعث افزایش آسیب پذیری این افراد نسبت به اختلالات و ناهنجاری های بدنی می شود در حال حاظر تحقیقی بر میزان تعادل افراد زورخانه ای گزارش نشده است.روش بررسی:تحقیق حاظر از نوع کاربردی و روش تحقیق علمی-مقایسه ای می باشد.جامعه آماری این تحقیق متشکل از افراد پیشکسوت رشته ی ورزش های زورخانه ای و پهلوانی و افرادغیر ورزشکار میانسال وسالمند با دامنه سنی ۵۰ تا ۶۵ سال شهر اراک می باشد.در این تحقیق ۲۰ نفر پیشکسوت ورزش زورخانه ای دارای سابقه با میانگین و انحراف معیار قد ۷.۰۰± ۱۷۶.۸۵ وزن ۸۲.۸۰± ۸.۰۳ و ۵.۵۰±۵۶.۵۵ و ۲۰ نفر افرادغیر ورزشکار با میانگین و انحراف معیار قد ۶.۳۶±۱۷۳.۰۵ وزن ۵.۸۹±۸۲.۳۵ و سن ۵.۰۷±۵۷.۲۰ بصورت هدفمند انتخاب شدند .یافته ها:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داردP>۰.۰۵ . از این رو نتایج نشان می دهد که ورزش های زورخانه ای موجب بهبود معنادار تعادل افراد زورخانه ای شده است.نتیجه گیری:از انجایی که تعادل ،قابلیتی است که تحت تاثیر چند عامل قرار می گیرد،به نظر می رسد که ورزش های زورخانه ای می تواند این قابلیت ها را پوشش داده و موجب بهبود تعادل افراد سالمند و میانسال شود.این ورزش به واسطه حرکات و تمریناتی که در آن انجام می شود می واند باعث تقویت سیستم سوماتوسنسوری شود،از اینرو پیشنهاد می شود از دوران نوجوانی و جوانی به ورزش زورخانه ای و باستانی پرداخته شود تا در دوران سالمندی و میانسالی باعث حفظ تعادل فرد گردد

کلیدواژه ها:

تعادل ، ورزش زورخانه ای ، میانسال ، سالمندان