تاثیر تمرینات با محدودیت جریان خون بر سطوح هورمون رشد، عامل رشد شبه انسولین -۱ ، لاکتات و عامل رشد اندوتلیال عروقی: مقاله مروری

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 76

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RSPH-1-4_005

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

هدف: فعالیت مقاومتی با شیوه های نوین تمرینی مانند محدودیت جریان خون که بیشتر با شدت پایین انجام می شود، پاسخ ها و تاثیرات فیزیولوژیکی متفاوتی را به دنبال دارد. سازگاری هایی مانند افزایش توده عضلانی، افزایش قدرت و استقامت عضلانی، افزایش متابولیت های عضلانی، افزایش ترشح عوامل رگ زا و همچنین افزایش مقادیر هورمون های آنابولیک مانند هورمون رشد و عامل رشد شبه انسولین - ۱ در نتیجه انجام این تمرینات گزارش شده است. به دلیل انجام این تمرینات با شیوه های مخلتف مانند اجرای تمرینات استقامتی با محدودیت جریان خون و اجرای تمرینات به صورت حاد و مزمن، مطالعات دیگر نتایج ضد و نقیضی را گزارش کرده اند. مطالعه تاثیر فعالیت ورزشی با محدودیت جریان خون همیشه بحث برانگیز بوده است و هنوز تاثیر تمرینات ورزشی با محدودیت جریان خون بصورت کامل مشخص نشده است. همین کمبود اطلاعات است که انجام مطالعات بعدی در زمینه تعیین تاثیر فعالیت ورزشی با محدودیت جریان خون را بر پاسخ-های فیزیولوژیکی و عملکرد ورزشی حائز اهمیت می کند. روش کار: این مطالعه با هدف بررسی برخی از سازگاری های هورمونی تمرینات با محدودیت جریان خون، تعداد ۳۰ عدد مقاله پژوهشی را که از پایگاه های معتبر علمی تهیه شده اند را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و نتیجه گیری می کند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، تمرینات با محدودیت جریان خون احتمالا روش مناسبی برای افزایش سطوح هورمون رشد، عامل رشد شبه انسولین-۱، لاکتات، عامل رشد عروقی مشتق از اندوتلیال و دستیابی به سازگاری های مثبت تمرینی باشد.

کلیدواژه ها:

محدودیت جریان خون ، لاکتات ، هورمون رشد ، عامل رشد شبه انسولین- ۱ ، عامل رشد اندوتلیال عروقی

نویسندگان

محمد بابائی

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل. ایران

سمانه هادی

دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

بلال مهدوی

۱- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

میلاد معدنچی ها

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

آمنه پوررحیم

دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران