تحلیل تربیتی آیات دعوت الگوهای حسنه قرآن به نماز ؛ دعوت به نماز بر اساس مبادی آن

از نظر قرآن تکوین هویت آدمی و وصول به سعادت هر فرد در گرو عمل صالح مبتنی بر ایمان است، قرآن کریم حضرت محمد (ص)و حضرت ابراهیم (ع) را اسوه حسنه معرفی نموده است، لازمه شناخت جامع و کامل عمل مستلزم شناخت مبادی تحقق و شناخت آثار آن است، لذا مقاله با انتخاب این دو الگوی برجسته به بررسی این مسئله پرداخته است که؛ الگوهایی قرآنی در دعوت به نماز بر چه مبادی توجه و تاکید داشته اند؟ با استفاده از روش تحلیل محتوا سعی شده است معارف ، جاذبه ها ،گریزها و قصدهای زیرساز نماز شناسایی شود. نتایج بیانگر این است که؛ الگوهای قرانی در دعوت خود به سه مبدا معرفت، میل و اراده توجه نموده اند و توجه به مبدا معرفتی و ارادی بیشتر از مبدا میلی بوده است. برای فراهم نمودن زیرسازهای معرفتی ، لازم است معارف در پنج محور در زمینه های؛ وحدانیت ، ربوبیت واحاطه علمی خداوند ،تقدم عمل اعتقادی بر عمل عبادی و ... در اختیار متربیان گذاشته شود . همچنین با عنایت به ؛منفعت های؛ اطاعت از خدا و... جاذبه ها و با بیان ضررهای ؛ عدم اطاعت از خدا و... گریز های لازم برای مبدا میلی نماز در مترتبان ایجاد و تقویت شود برای تحقق مبدا ارادی با راهکارهایی همچون؛ تقویت رابطه متربی با اهل بیت ، تقویت اخلاص در عمل و.. به متربیان کمک نمود تا بتوانند بر اساس معرفت های کسب شده و جاذبه ها و گریزهای مرتبط با نماز آگاهانه و از روی اختیار با نیت الهی نماز را اقامه کنند.

کلیدواژه ها:

نماز ، مبادی عمل ، عاملیت انسان ، الگوهای قرآنی. اسوه حسنه ، تربیت