بررسی کاربرد اسید هومیک و سطوح مختلف آبیاری بر برخی ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژی خاک در کشت فلفل دلمه ای
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 54، شماره: 12
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-54-12_006
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
اسید هومیک می تواند با بهبود ساختمان خاک و نگه داری آب در خاک، سبب بهبود جذب آب توسط گیاهان شود. این ویژگی سبب شده تا کاربرد اسید هومیک در خاک های مناطق خشک مورد توجه قرار بگیرد. بر این اساس مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر همزمان اسید هومیک و کم آبیاری بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی خاک زیر کشت فلفل دلمه ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح اسید هومیک صفر (HA۰))، ۲ (((HA۲۰ و ۴ (HA۴۰) گرم بر گلدان) و چهار سطح آبیاری (۶۰ (L۶۰)، ۸۰ (L۸۰)، ۱۰۰ (L۱۰۰) و ۱۲۰ ((L۱۲۰ درصد از تخلیه رطوبتی خاک)، در گلخانه ی تحقیقاتی دانشگاه پیام نور بجنورد به صورت گلدانی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد تیمارهای L۸۰HA۴۰، L۱۰۰HA۴۰ و L۱۲۰HA۴۰ بیشترین تاثیر را در بهبود خصوصیات فیزیکی خاک نظیر AS (پایداری خاکدانه)، و کاهش PAD (در صد تخریب خاکدانه ها) داشتند. همچنین با افزایش میزان اسید هومیک، فعالیت آنزیم های اوره آز، فسفاتاز اسیدی و قلیایی در تیمار L۸۰ افزایش و در تیمارهای L۱۰۰ و L۱۲۰ کاهش یافت. بنابراین بیشترین مقدار آنزیم های اوره آز، آلکالین فسفاتاز و اسید فسفاتاز، (۶۷۸/۹۸ μg NH۴+-N g-۱ dry soil ۲h-۱) ، ۵۴/۸۴۵ و ۳۰/۶۷۱ (µg PNP g−۱ dry soil h−) در L۸۰H۴۰ مشاهده شد که به ترتیب ۶/۴، ۹/۵، ۸/۲ و ۰/۶ برابر بیشتر از تیمار L۶۰HA۰بودند، با افزایش مقدار اسید هومیک و افزایش سطوح آبیاری تا L۱۰۰، مقادیر تنفس افزایش و سپس در L۱۲۰ کاهش یافتند، با این وجود فعالیت میکروبی و به دنبال آن تنفس در L۸۰ با L۱۰۰ تفاوت معنی داری نداشتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهتاب روشنیان
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران،
افسانه عالی نژادیان بیدآبادی
گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان خرم آباد ایران
عباس ملکی
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان،خرم آباد، ایران
امیر لکزیان
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :