بررسی رابطه رفتارپذیرش والدینی با نگرش ناکارآمد کودکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رفتارپذیرش والدینی با نگرش ناکارآمد کودکان انجام شده لذا به لحاظ ماهیت و هدفبنیادی و از حیث روش توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه ی کودکان ۶ ساله مهدکودک سفیر دانش شهرقائن در سال ۱۴۰۲ می باشند. در این پژوهش، تعداد ۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات نیز پرسشنامهاست. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه پذیرش والدینی پورتر ( ۱۹۵۴ ) و پرسشنامه نگرش های ناکارآمد دی الکساندر و بورتون(۲۰۰۶ ) بوده و در انتها داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین رفتار پذیرش والدینی و نگرش ناکارآمد رابطه معنی داری وجود دارد. ضمنا نتایج تحلیل رگرسیوننشان داد که رفتار پذیرش والدینی قادر است تغییرات نگرش ناکارآمد کودکان را پیش بینی نماید.

کلیدواژه ها:

پذیرش والدینی ، رفتار والدین ، نگرش های ناکارآمد