مقایسه میزان پیشرفت یادگیری املای فارسی به روش بازی و روش سنتی در دانش آموزان دوزبانه دختر شهر ارومیه

هدف از انجام این پژوهش مقایسه میزان پیشرفت یادگیری املایفارسی به شیوه بازی و روش سنتی در دانشآموزان دختر دوزبانهشهر ارومیه بود. روش تحقیق، نیمه آزمایشی و از طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده گردید. حجم نمونه متشکل از ۶۰ نفر دانش آموز دختر پایه اول ابتدایی است که۳۰ نفر آنها گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه گواه بود و با روشنمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش در این -پژوهش شامل آزمون پیشرفت یادگیری املای محقق ساخته و آزمونهوش ریون بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش هایآمار توصیفی و در بخش استنباطی از تجزیه و تحلیل کوواریانساستفاده گردید. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده هانشان داد که بین میانگین های پیشرفت یادگیری املایدانش آموزان دوزبانه آموزش دیده با روش بازی و دانش آموزانآموزش دیده با روش سنتی، از نظر آماری تفاوت معنادار وجوددارد؛ بدین صورت که میزان انگیزه و پیشرفت تحصیلیدانش آموزانی که به روش تدریس بازی آموزش دیده بودند نسبتبه دانش آموزانی که به روش تدریس سنتی آموزش دیده بودند،بیشتر بود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش به شیوهبازی نقش پررنگ و با اهمیتی در افزایش پیشرفت یادگیری املایدانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

کودکان دوزبانه ، یادگیری املا ، روش بازی ، روش سنتی