ملاحظات جامعه شناختی توسعه ی پایدار در نظام کشاورزی سنتی ایران با تاکید بر مسئله ی آب و آبیاری

مطالعات نشان می دهد هرگونه تلاش و برنامه ریزی برای توسعه ی پایدار و گذار صحیح جوامع کشاورزی از نظام سنتی و کم بازده به نظامی با بهره وری و بازدهی بهتربدون در نظر گرفتن ویژگی های اجتماعی این جوامع میسر نخواهد بود. نوشته ی حاضر تلاش کرده است با نگاهی گذرا این ویژگی ها را معرفی کند. به این منظور با مرور منابعکتابخانه ای، ویژگی های نظام سنتی کشاورزی را در قالب سه مورد فرهنگ، قشربندی و قدرت معرفی کرده و سپس به معرفی جامعه شناسانه ی مدرن شدن کشاورزی و پیامدهایآن پرداخته است. در انتها نیز با بررسی فرایند فوق در مسئله ی آب و آبیاری در کشاورزی ایران به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تولید در این بخش، سعی در ارائه ی ملاحظاتی کاربردی برای توسعه ی پایدار منابع آبی نموده است.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی کشاورزی ایران ، نظام کشاورزی سنتی ، مدرن شدن کشاورزی ، توسعه پایدار کشاورزی ، آب و آبیاری