بررسی کاربرد کودهای بیولوژیک و فسفر معدنی بر صفات کیفی و ریشه ای برنج

استفاده بهینه گیاه از عناصر غذایی موجود در خاک و بهبود تغذیه گیاه یکی از عوامل بهبود عملکرد در گیاهان زراعی محسوب می گردد. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریز آربوسکولار و باکتری حل کننده فسفات سودوموناس فلورسنس در مقابل فسفر معدنی بر بر صفات کیفی و ریشه ای برنجOryza sativa L. رقم هاشمی به صورت مزرعه ای، در استان گیلان، شهرستان رشت، در سال 1390 به اجرا در آمدآزمایش به صورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عامل اصلی فسفر معدنی در سه سطح 0و25 و 50 کیلوگرم در هکتار ، عامل های فرعی باکتری سودوموناس فلورسنس تلقیح و عدم تلقیح و قارچ میکوریزا گونه Glomus mosseaeگونهGlomus intraradices مخلوط دوگونه و کنترل بود. بررسی جدول تجزیه واریانس نشان داد نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر متقابل کودهای بیولوژیک و معدنی، اختلاف بسیار معنی داری را برای صفات فسفر دانه، طول ریشه، وزن ریشه و درصد همزیستی ریشه داشته است. مقایسه میانگین اثر متقابل کودهای بیولوژیک و معدنی نیز حاکی از آن بود که برهمکنش کودهای بیولوژیک و معدنی نسبت به مصرف انحصاری کود معدنی فسفر، منجر به افزایش فسفر دانه و درصد کلنیزاسیون ریشه ای گردیده است. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که به کار گیری کودهای بیولوژیک موجب بهبود تغذیه گیاه برنج و در نتیجه بهبود عملکرد صفات زراعی مهم این گیاه خواهد شد. مهمترین هدف از اجرای اینطرح کاهش مصرف کودهای شیمیایی با استفاده از کودهای بیولوژیکی محرک رشد گیاه بوده است که این خود می تواند گامی مؤثر به سوی کشاورزی پایدار و حفظ محیط زیست باشد

کلیدواژه ها:

برنج ، باکتری حل کننده فسفات ، سودوموناس فلورسنس ، میکوریزا