استفاده از الگوریتم گیروان-نیومن در تعیین مناطق مجزای اندازه گیری شده DMAs برای شبکه های توزیع آب با رویکرد کمی-کیفی

در حالت کلی، برای مدیریت بهتر شبکه، روش های مختلفی ازجمله استفاده از شیرهای کاهنده فشار، تقسیم شبکه به مناطق مجزای اندازه گیری شده DMAs و تعیین بوستر کلر پیشنهاد شده است که تعیینDMAs یکی از مهمترین آن هاست. بدین منظور روش های مختلفی ازجمله قضاوت مهندسی، روش های بهینه سازی و نظریه گراف پیشنهاد شده است. در تکنیک های نظریه گراف هر شبکه به عنوان یک مدل ریاضی مدلسازی شده و سپس بر اساس معیارهای ریاضی به زیرگراف ها تقسیم می شود. الگوریتم گیروان-نیومن یکی از روش های کاربردی بر مبنای نظریه گراف می باشد. در این تحقیق، این الگوریتم برای تقسیم شبکه توزیع آب پولاکیس به مناطق مجزای اندازه گیری شده استفاده شده است.درنهایت با تعیین DMAs برای انتخاب بهترین لوله رابط بین مناطق، از پارامتر کمی فشار گره ی و پارامتر کیفی غلظت کلر باقیمانده استفاده شده است. همچنین از روش تحلیل مبتنی بر فشار برای شبیه سازی شرایط هیدرولیکی و کیفی شبکه استفاده شده است و با نتایج تحلیل مبتنی بر تقاضا مقایسه شده است. نتایج تقسیم شبکه برای تعداد مناطقی برابر با ۲، ۳ و ۴ منطقه بررسی شده است. مقایسه نتایج نشان دهنده آن است در روش تحلیل مبتنی بر تقاضا درشبیه سازی شرایط هیدرولیکی و کیفی تامین تمام نیازهای گره ی امکان پذیر نیست. علاوه بر این، با تقسیم شبکه به ۲،۳ و ۴ منطقه مجزای اندازه گیری شده، میانگین فشار گرهی در کل شبکه به ترتیب ۸.۱۷%، ۹.۴۸% و ۶.۴۸% کاهش یافته است

کلیدواژه ها:

مناطق مجزای اندازه گیری شده ، تحلیل مبتنی بر فشار ، الگوریتم گیروان -نیو من ، فشار ، غلظت کلر باقیمانده