تاثیر تعامل خانواده و مدرسه بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان

کودکان با مراقبتها و آموزشهایی که در خانواده صورت میگیرد رشد کرده و تحت تاثیر آن ها به محیط مدرسه و وارد میشوند، این ورود لازمه ی تعامل خانواده و یادگیری چگونگی رفتار صحیح خانواده در این موقعیت است. اهمیت مربی و معلمان جدید تا جایی است که نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر فرد در جامعه ابتدا خانواده و سپس مدرسه او تلقی می شود، درواقع خانواده اولین مدرسه کودک و مدرسه دومین خانه اوست. به همین دلیل از تاثیر مدرسه بر روی تربیت کودکان و آینده آن ها نمی توان چشم پوشی کرد، لذا هدف پژوهش بررسی تاثیر تعامل خانواده و مدرسه بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان بود. روش پژوهش از نوع مروری بود. جامعه پژوهش اسناد، مقالات و مطالعات مرتبط با موضوع تعامل خانواده و مدرسه و تاثیر آن بر عملکرد دانشآموزان بود. اسناد پایگاه های فارسی مگیران، ایرانداک، علم نت، پرتال جامع علوم انسانی در بازه زمانی ۱۰ سال اخیر، بررسی شدند. از مجموع مطالعات مرتبط با موضوع پژوهش حاضر بودند، با روش نمونهگیری هدفمند، ۳۸ مقاله انتخاب و تحلیل شدند. یافتهها نشان میدهند وقتی که رفتار معلمان و اولیای مدرسه و نیز رفتار پدر و مادر و اولیای خانواده با موازین تعلیم و تربیت و روان شناسی کودک و رشد او مطابقت نداشته باشد، سلامت روانی و اجتماعی کودکان به مخاطره میافتد. نتیجهگیری میشود که تعامل والدین با کادر آموزشی می تواند تاثیر چشمگیری بر انگیزش و وضعیت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. همکاری والدین با اولیای مدرسه می تواند به ایجاد رابطه مطلوب خانه و مدرسه کمک کند. بدین ترتیب می توان به افزایش شایستگی ها و کاهش مشکلات کمک کرد.

کلیدواژه ها:

تعامل خانواده با مدرسه ، عملکرد تحصیلی ، دانشآموزان.