پیش بینی احساس شادکامی براساس رضایت زناشویی، صمیمیت جنسی و تجربه های مثبت و منفی زوجین شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی احساس شادکامی بر اساس رضایت زناشوییT صمیمیت جنسی و تجربه های مثبت و منفی زوجین شهرهمدان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش را همه زوجینشهر همدان تشکیل داد. روش نمونه گیری در دسترس و نمونه آماری بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (۲۰۰۷) ۱۰۷ نفر که به لحاظ احتیاطاین تعداد به ۱۱۰ نفر افزایش یافت. ابزار پژوهش شامل چهار پرسشنامه استاندارد احساس شادکامی، رضایت زناشویی، صمیمیت جنسی وتجربه های مثبت و منفی استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون به روش همزمان و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایجنشان داد متغیر رضایت زناشویی. صمیمیت جنسی، تجارب مثبت و تجارب منفی پیش بینی کننده معنادار شادکامی می باشند. با توجه به ضرایببتا صمیمیت جنسی پیش بینی کننده مرتبه اول و بعد از آن رضایت زناشویی و تجارب منفی و تجارب مثبت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

احساس شادکامی ، رضایت زناشویی ، صمیمیت جنسی و تجربه های مثبت و منفی