نقش والدین و مجریان تعلیم و تربیت در کاهش مسائل تربیتی

مقدمه: فعالیت های تربیتی، از جمله فعالیت های اساسی است که در حیات فردی و جمعی انسان، تاثیری انکارناپذیر دارد. این فعالیت ها برای تحقق اهداف مورد نظر تابع اصل یا اصولی هستند. مشخص کردن اصول تربیت در هر حیطه (دینی، اجتماعی،اخلاقی، عقلانی و غیره) که باشد. از جمله اقدامات اساسی است که باید قبل از هر فعالیت تربیتی انجام پذیرد و این اصول از هرمنبعی چون فلسفه دین. روان شناسی. حامعه شناسی و سایر رشته های معرفتی و علمی اخحد شود و به رعایت آنها اهتمام ورزیده شود.روش: پژوهش حاضر به روش کیفی و توصیفی است. که برای گردآوری و طبقه بندی اطلاعات آن به منابع مکتوب و مقالاتمعتبر در این زمینه مراجعه شده است. جامعه پژوهش. شامل کلیه کتب. مقالات معتبر و ... بوده است. نمونه شامل مطالب مرتبط با موضوع مقاله است. در این پژوهش پس از مطالعه منابع، نقش والدین و مجریان تعلیم و تربیت در کاهش مسائل تربیتی استخراج گردید.یافته ها: با توجه به مسایل فوق الذکر می توان این گونه استنتاج کرد که والدین و مجریان امر تعلیم و تربیت نقشی اساسی درکاهش مسائل تربیتی دارند. اگر والدین بتوانند تعارضات داخل خانه را کنترل کنند و رابطه ای صمیمانه تری با فرزندان خود داشتهباشند به تبع آن ؛ مشکلات تربیتی و اخلاقی فرزندان آن ها کمتر خواهد شد زیرا از سویی فرزندان نیز از والدین خود الگوبرداری می کنند. همچنین مجریان امر تعلیم و تربیت اگر رابطه ای بهتر و صمیمانه تر با والدین برقرار کنند و آگاهی والدین مبنی بر مسئولیتخطیر آن ها در قبال فرزندان خود را بیشتر کنند به تبع آن، اولیا نیز حساس تر گشته و مسائل تربیتی فرزندان خود را با جدیت بیشتر دنبال خواهند کرد. بنابر آنچه گفته شد و با درنظر گرفتن روابط والد- فرزندی و شناخت آن به منزله یکی از مهمترین و تاثیرگذار ترین روابطی که افراد می توانند تجربه کنند و نیز به منزله عاملی موثر و مداخله گر در کیفیت مسائل تربیتی فرزندان،والدین می توانند با کسب دانش در زمینه مهارت های زندگی و انتقال آن به فرزندان خود. ضمن تاثیر مثبت در رشد و شخصیتآنان، کارکرد خانواده و عملکرد تربیتی فرزندان را بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

والدین ، مجریان تعلیم و تربیت ، مسائل تربیتی