اثر نیاز به شناخت، خودکارآمدی یادگیری و یادگیری جمعی بر رضایت از یادگیری معلمان تربیت بدنی

هدف این مطالعه بررسی اثر نیاز به شناخت، خودکارآمدی یادگیری و یادگیری جمعی بر رضایت از یادگیری معلمان تربیت بدنی بود. این مطالعه با طرح تحقیق پیمایشی اجرایی شد کلیه معلمان تربیت بدنی مقاطع تحصیلی ابتدایی و متوسطه گلستان به تعداد ۵۷۵ نفر جامعه آماری این مطالعه بودند. بر مبنای فرمول کوکران تعداد نمونه آماری این مطالعه ۲۳۱ معلم تربیت بدنی برآورد شد که انتخاب آن ها به شکل تصادفی طبقه ای صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل ۴ پرسشنامه نیاز به شناخت (کازان، ۲۰۱۶)، خودکارآمدی یادگیری (آرتینو، ۲۰۱۲)، یادگیری جمعی (گلسمن، ۲۰۱۴) و رضایت از یادگیری (لین و همکاران، ۲۰۱۸) بود. روایی و پایایی پرسش نامه های مورد استفاده مورد تایید قرار گرفت. داده های گردآوری شده با استفاده از برنامه های آماری SPSS و SMART PLS به دو شکل توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج پژوهش مشخص نمود نیاز به شناخت بر رضایت از یادگیری معلمان تربیت بدنی اثر معنی داری ندارد. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد خودکارآمدی یادگیری بر رضایت از یادگیری معلمان تربیتی بدنی اثر معنی داری ندارد. در نهایت نتایج پژوهش مشخص کرد یادگیری جمعی بر رضایت از یادگیری معلمان تربیت بدنی اثر مثبت و معنی داری دارد. با توجه به نتایج برجسته کردن اهمیت یادگیری برای معلمان تربیت بدنی و همچنین افزایش خودکارآمدی آن ها در زمینه یادگیری پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

نیاز به شناخت ، خودکارآمدی یادگیری ، یادگیری جمعی ، رضایت از یادگیری