کاربرد روش تاپسیس فازی برای ارزیابی ریسک در توسعه نیروگاه شهید بهشتی لوشان

شناسایی ریسک ها با رویکرد ساختار شکست و اولویت بندی آنها همواره مدنظر متخصصان به منظور تخصیص منابع و زمان بوده است. این پژوهش، به دنبال ارزیابی ریسک در توسعه نیروگاه شهید بهشتی لوشان میباشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا یک ساختار شکست ریسک ارائه گردید و با توجه به آن مولفه های هر سطح شناسایی و سپس معیارهای به دست آمده اقدام به اولویت بندی ریسک ها کرد. روششناسی پژوهش: این پژوهش از نظر جهت گیری پژوهشی، کاربردی؛ از نظر زمانی مقطعی و از لحاظ نحوه جمع آوری اطلاعات از نوع تحقیقات پیمایشی می باشد. برای گردآوری داده ها از روش پرسشنامه بهره گرفته شده است. با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی به ارزیابی ریسک ها پرداخته شد. نتایج: نتایج ای پژوهش حاکی از آن بود که ریسک های عدم به کار گیری فرایند های مدرن مدیریت پروژه ، توان مالی ناکافی پیمان کار و ناهماهنگی بین گروه های در گیر پروژه در طول اجرای پروژه سه ریسک مهم این پروژه های توسعه ای می باشند.

کلیدواژه ها:

روش تاپسیس فازی ، ارزیابی ریسک توسعه ، نیروگاه شهید بهشتی لوشان