شناسایی الگوی پراکنش کانون های آتش سوزی و مدیریت اطفای حریق در جنگلهای گیلان

آتش از جمله فاکتورهای اکولوژی است که در بیشتر موارد خسارات شدیدی را متوجه طبیعت می نماید. با توجه به اهمیت جنگلها و مراتع و علی رغم توجه ای که در حمایت از این منابع ارزشمند صورت می گیرد همواره شاهد تخریب شدید آن در نتیجه آتش سوزی هایی هستیم که قریب به اتفاقانسان در آن نقش دارد. کشور ایران در زمره کشورهای فقیر از نظر پوشش جنگلی است و اندک جنگلهای شمال که در محدوده جنگلهای هیرکانیواقع شده اند به لحاظ قدمت از جمله جنگلهای نادر جهان بوده و از نظر ذخایر ژنی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در راستای کاهش تخریب جنگلها و مراتع در نتیجه آتش سوزی لازم است برنامه و تمهیدات مناسب در مهار و ممانعت از آن تهیه و تدوین شود؛ بدون تردید شناسایی مناطق پرخطر گام اول در مبارزه با آتش است که با استفاده از تکنولوژی و امکانات موجود به همراه اطلاعات و آمار دقیق جهت برنامه ریزی و پیش بینی اینرخداد بسیار کارآمد، آسان و کم هزینه است. در تحقیق و بررسی حاضر با جمع آوری یک دوره 31 ساله از آخرین مناطق آتش سوزی آتش سوزی هاو بررسی های میدانی آنها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS با تهه لایه های مختلف به تهیه و بررسی نقشه های لازم در مدیریت مهار آتش پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آتش سوزی ، جنگل ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، گیلان