تأثیر پربیوتیک اینولین برترکیبات لاشه و تراکم لاکتوباسیل های روده ماهی قرمز Carassius auratus gibelio

در این تحقیق تأثیر مکمل غذایی اینولین بر عملکرد، تراکم باکتریها و لاکتوباسیلوسهای روده در ماهی قرمز حوض Carassius auratus gibelio انجام شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر شاهد و0/5و1 و1/5 گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره تجاری بیومار 38/8پروتئین و 15 % چربی در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمایش در آکواریوم 00 لیتری انجام گرفت. تعداد 040 عدد بچه ماهی با وزن متوسط 0/05± 5/24 گرم با تراکم 00 عدد در مخازن توزیع و بمدت 00 روز به میزان 5 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایش بیشترین وکمترین مقدار پروتیین لاشه به ترتیب مربوط به تیمار 1/5گرم و 1 گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره و گروه شاهد با مقادیر20/37و20/17 درصد بود. در میزان چربی لاشه تفاوت معنی داری بین ماهیان تحت بررسی مشاهده گردید P>0/05 بدین ترتیب که بیشترین میزان چربی لاشه در تیمار 1 گرم اینولین معادل 14/29 درصد و کمترین مقدار در تیمار1/5گرم اینولین برابر 12/36درصد بودP>0/05و همچنین در نتایج آزمایش مربوط به تراکم باکتریها بیشترین میزان تشکیل کلنی کل باکتریها و لاکتوباسیلوسهای روده log CFU/gدر ماهیان تغذیه شده با سطح1/5گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره مشاهده شد در مجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد افزودن اینولین به جیره ماهی قرمز حوض به ویژه در سطح 1/5گرم در هر کیلوگرم جیره در بهبود رشد، کارایی تغذیه، بازماندگی و مقاومت در برابر استرس می تواند موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

پربیوتیک ، اینولین ، رشد ، ترکیب بدن ، تراکم لاکتوباسیل روده ، ، ماهی قرمز حوض)Carassius auratus