حکومت های محلی و تمرکززدایی ازمدیریت شهری ایران

آنچه که امروزه دولتها حکومت ها و سازمانهای محلی با آن مواجه هستند روندروبه افزایش شهرنشینی و بروز مشکلات اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی ازیک سو و ناکارامدبودن روشهای مدیریت و کنترل توسعه شهری متداولدررفع مشکلات و تنگناهای مذکور ازسوی دیگر می باشد ازاین رو بازنگری درشیوه های مدیریت شهری امری اجتناب ناپذیر می نمایدازدیدگاه توسعه پایدار و حکمروایی خوب شهری تمرکززدایی درچارچوب شکل گیری حکومت های محلی مهمترین رهیافت اصلاح نظام متمرکز مدیریتشهری محسوب میشود دستاوردها و پیامدهای متعددیدرخصوص رهیافت تمرکززدایی و واگذاری اختیارات به لایه های پایینی مدیریت شهری مطرح شده اند که هریک با توجه به ساختاروسطح تمرکززدایی درمناطق مختلف ازجایگاه خاصی برخوردار است این مقاله به طور خاص برمنافع ناشی ازافزایش کارایی دربخش مدیریت شهری تمرکز دارد مبانی نظری موجود ارتباط تئوریک کارایی و تمرکز زدایی را نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

تمرکززدایی ، حکومت محلی ، مدیریت شهری